VOOR-DIE-HAND-LIGGEND

WYLE PA IS NIE ONTEVREDE NIE

Quo vadis?

Romam vado iterum crucifigi.*

Dan klim jy maar bang die trappies op

van  eeue oue kansels op

plekke soos Zastron, Bethulie, Reddersburg en in die Tweetoring

en jy slaan jou oë op,

jou neus vang die reuk van Vrystaat se son

in die rooi mat se stof op

en jy hoor dalk behalwe die klok se slaan ook balke wat kraak

soos in die Weskerk met rebelle in die dak op

en die Kanselbybel se leer ruik na toom en saals met bittereinders op

en baie leë banke vertel van burgers lank weg

met veggeneraals en presidente wat jaag in die veld met hoede op

onder die sterrehemel soos die ferweel van die kanselkleed met

God is Liefde op

en ruik na brasso en byewas en die

water in die kraffie met die doilie op

proe na brak en buskruit

en in jou ore vermeng die orreltone, die konsentrasiekamp geween op

met O Boereplaas, De la Rey, Prijs den Heer en Heft, Burgers,

‘t lied der vrijheid aan...het oog op

God gerig.

16 Oktober 2013

* Volgens oorlewering het Paulus uit Rome gevlug, toe verskyn Christus aan hom. Hy vra toe aan Hom: “Waar gaan U heen?”  Hy antwoord toe: “Na Rome om weer gekruisig te word.” Paulus het toe daar omgedraai.

[Christiaan  Potgieter]

OPE BRIEF

Liewe Volksgenote

Miskien onthou julle dit nog, of miskien wil julle dit vergeet (kliek op die klein pyltjie naastenby in die middel, regs, vir 'n Vlaamse monstertjie van 'n Afrikaanse lied wat oorspronklik hiervandaan kom:  http://www.youtube.com/watch?v=76wPvNpIjSs), maar op skool en op universiteit het ons (A)CSV-kringe gehad waar ons bybelstudie gedoen het. As die Thysheimers my nie parte speel nie, het ons op skool nog bybelstudiehulp van die leiding ontvang, maar op universiteit is ons aan ons eie kundigheid & kreatiwiteit oorgelaat.

Uiteindelik, in my eie gesin, getroud met 'n (ongelowige) Rooms Katolieke Vlaming, het ons besluit om die goeie ou Afrikanertradisies en -gebruike voort te sit en nadat ons enkele kinderbybels al 'n paar keer vir ons drie seuns voorgelees het, het ons besluit om formeel, saans huisgodsdiens aan die kombuistafel te hou: ek het die boekevat elke aand met dieselfde gebed geopen, te wete met die smeekbede dat God "Sy Woord" vir ons moes open & verklaar...niks meer nie & niks minder nie, al het ons op daardie stadium baie swaar gekry.

Aan die begin van ons tweehonderd-sewe-en-negentigste lesing op 18 September 1994 lees ek toe iets wat my aanspoor om dit 'n bietjie verder na te gaan en hoe méér navorsing ek doen, hoe méér kom ek agter dat die godsdiens waarin ek só hard glo, niks anders as 'n kaartehuis is nie, wat in die volgende, nog  meer as tweeduisend-tweehonderd-en-vyftig lesings, in vertraagde aksie rondom my in duie sou stort.

Vandag sou ek natuurlik nog steeds ontsettend graag wil weet wie die God is wat my gebed op dié ongelooflike manier verhoor het, want ek het in alle opregtheid gebid tot die God uit wie se "Woord" ons gelees het. 

Indien dit Hý is, waarom sal Hy sy eie "Woord" ondermyn en ongeloofwaardig maak? (...maar dan bestaan hy natuurlik ook...)

Indien dit nié Hy is nie, wie dan?

...en waarom?

Wat ek wél weet, is dat die skille sedertdien van my oë geval het en ek die werklikheid kan waarneem soos dit waarlik ís en nie soos daar gesê word dat dit is nie...en daarvoor dank ek die Here (by wyse van spreke;-)

Met Volksliefde

Petrus

KYK MAAR NET NA DIE AFRIKANER