TREK DIE (PÊRE) SKOEN AAN...

DIE FEITE VAN DIE SAAK

Die mite van Soweto, 1976

DONDERDAG, 06 JUNIE 2013 08:08

F.I.J. VAN RENSBURG

Soweto 1976, word voorgehou as 'n opstand teen Afrikaans.

Dit was egter die uitkristallisasie van 'n lang proses waarin belangrike feite van wat op 16 Junie 1976 in Soweto gebeur het, sistematies uit die openbare geheue uitgewis is, terwyl 'n kragtige mite op die asse daarvan staangemaak is: dié van 'n heroïese opstand teen 'n taal wat deur 'n hardkoppige owerheid in onwillige kele afgedruk is.

Wat was die feite in verband met taal in die onderwys rondom 16 Junie 1976 in Soweto?

Baie weergawes van die gebeurtenisse van dié dag is in die loop van die tyd gegee of gekonstrueer. 'n Bepaalde weergawe daarvan word jaarliks by die graf van Hector Petersen, die eerste ongeval van die betogings, aangebied.

Die betroubaarste inligtingsbron hieroor is egter die nougesette en omvattende amptelike Verslag van die Kommissie van Ondersoek na die onluste in Soweto en elders (1979) deur regter P.M. Cillié. 'n Ondersoek wat die kommissaris dus drie jaar besig gehou het.

Soweto 1976 het nie onverhoeds uit die lug geval nie. Dit het 'n lang aanloop gehad.

Dit het in die vroeë 1950's begin met die oorname deur die Sentrale Regering van swart onderwys in provinsiale skole en 'n verskeidenheid kerklike strukture. Die doel was om eenvormigheid in swart onderwys tot stand te bring, onder meer wat onderrigmedium betref. Dit is Bantoe-onderwys genoem, in ooreenstemming met die internasionale gebruik deur taalkundiges van die term Bantoe as versamelnaam van die Sub-Sahara Afrikatale.

Na deeglike ondersoek deur die Departement van Onderwys en buitekundiges is 'n beleid saamgestel. In die laerskool (dit wil sê tot en met graad 8) sou leerders slegs in hul moedertaal onderrig word. In die hoërskool (grade 9 - 13) moes die moedertaal nog steeds gebruik word, en wel vir nie-eksamenvakke en vir die taal as vak. Vir eksamenvakke in die hoërskool moes Afrikaans en Engels so ver moontlik gelykop gebruik word.

Dit was 'n voor die hand liggende en rasionele besluit. Afrikaans en Engels was op dié tydstip die twee amptelike tale van die land. Studie deur middel van die twee tale sou die skolier voorberei vir die werksomgewing, een wat oorwegend Afrikaans en Engels was. Met taal sou afgestudeerdes dus hul brood kon verdien. Die potensialiteit van so 'n besluit het reeds heelwat vroeër in die geval van blanke skole geblyk. Anders as die Engelssprekendes, het die Afrikaners erns gemaak met tweetaligheid. Omdat hulle die mees tweetalige mense was, het een van die belangrikste werksektore in die land as't ware in hul skoot geval: die staatsdiens.

Daar was groeipyne met die implementering van die beleid, wat normaal is in die geval van grootskaalse onderwyshervorming. Die huidige probleme met die infasering van uitkomsgebaseerde onderwys is 'n tipiese illustrasie daarvan.

Die groeipyne was veral die gevolg van 'n paar oorsigte in die beplanningsfase. Daar was bv. vir sekere vakke wat aan Afrikaans toegewys is, nie handboeke voorhande nie. Ook was daar in baie skole nie genoeg onderwysers wat in staat was om die vakke wat aan Afrikaans toegewys is, te onderrig nie.

Vir sulke gevalle moes daar aansoek gedoen word om vrystelling van die verpligte gebruik van Afrikaans binne die vyftig-vyftig-raamwerk.

Die beleid van en benadering tot die verlening van vrystelling is van tyd tot tyd in omsendbriewe deur die Onderwysdepartement verduidelik. Omdat die verwagting, veral van die kant van die departement, was dat die geïdentifiseerde leemtes in die loop van die tyd uitgewis sou wees, is daar reeds vanaf 1959, ses jaar na die oorname van die skole, gewaarsku dat vrystellings nie meer so geredelik as voorheen verleen sou word nie. Alleen die onvermoë van 'n onderwyser om die taal te gebruik, sou vir vrystelling kwalifiseer, dus bv. nie die taal-onvermoë van die skolier nie, 'n faktor wat dikwels as motivering vir aansoeke om vrystelling gebruik is.

Wesenlik was daar niks vreemds aan laasgenoemde beperking nie. Dis normaal om 'n taal wat jy nie ken nie, deur middel van die studie daarvan as vak te bemagtig. Hier verskaf die huidige praktyk as't ware 'n aweregse perspektief op die Departement se beperking. In baie swart skole word kinders met 'n Afrikataal as moedertaal vanaf die vroegste stadium aan Engels as vak blootgestel, en boonop as medium van onderrig van alle vakke, laasgenoemde met sy bekende duur skade in die vorm van druiping, uitval en swak beheersing van nie net Engels nie, maar selfs van die moedertaal.

In 1972 is besluit om die onderwysstelsel vanaf 1975 te omskep van 'n dertienjarige na 'n twaalfjarige: ses jaar elk in die laer- en hoërskool. Sekere bepalings van die heersende stelsel sou onveranderd bly, soos dat in die laerskool die huistaal die medium van onderrig sal wees en in die hoërskool die medium vir nie-eksamenvakke, terwyl in die hoërskool eksamenvakke op 'n gelyke basis deur medium van Engels en Afrikaans aangebied sal word. Met die oog op indiensneming na skool sou die omgewing waarin 'n skool gevestig is, sy taalmedium bepaal: óf Engels, óf Afrikaans, óf Engels én Afrikaans op 'n vyftig-vyftig-grondslag.

Om voor te berei vir die oorskakeling is 'n omsendbrief in 1973 aan 'n wye kader van belanghebbendes gestuur. Dit het enersyds die Departement se beleid met betrekking tot onderrigtale uiteengesit, en andersyds kommentaar daarop van skoolrade gevra. Die Sekretaris van die Departement sou die finale besluit hê.

Die rade is gevra om in hul kommentaar 'n reeks faktore in ag te neem, soos eenvormigheid tussen voeder- en ontvangerskole, die onderrigmedium van ander skole in dieselfde omgewing, die wenslikheid al dan nie van enkelmediumskole, en of die onvermoë van onderwysers om in 'n bepaalde taal te doseer, deurslaggewend behoort te wees.

Ten spyte van 'n uitdruklike stelling in die omsendbrief dat die finale besluit by die Sekretaris van Onderwys berus, het die blyke van groter konsultasie van die kant van die Departement by sommiges die indruk gewek dat skoolrade nou vryelik sou kon besluit oor die onderrigmedium van hul skole.

Na aanleiding van die resultate van die opname is die Minister se besluit in 1974 per omsendbrief aan belanghebbendes oorgedra: dat die status quo met betrekking tot die gelyke gebruik van Engels en Afrikaans waar moontlik op sekondêre vlak gehandhaaf moes word en dat departementele goedkeuring vir enige afwyking van die besluit nodig is. Goedkeuring sou hoofsaaklik afhang van die beskikbaarheid al dan nie van bevoegde onderwysers om onderrig in die betrokke taal te gee.

Die woorde waar moontlik in die minister se antwoord het net in die Afrikaanse teks van die omsendbrief voorgekom. Dit het ruimte gelaat vir misverstand by diegene wat slegs die Engelse teks gelees het.

Die weglating van die twee woorde was 'n administratiewe fout met verreikende gevolge.

In 'n latere omsendbrief is die besluit van 'n Transvaalse inspekteurskonferensie oor die oorskakeling na die twaalf-jaar-skoolprogram bekend gemaak. Die konferensie het besluit dat eenvormigheid in belang van die onderwys en skoliere is. Die onderrigtaal vir eksamenvakke sou op die vyftig-vyftig-lees geskoei wees. Verder is aanbeveel dat Rekenkunde en Maatskaplike studies die twee vakke vir onderrig in Afrikaans sal wees.

Die omsendbrief het egter geen melding gemaak van die vroeëre prosedure met betrekking tot aansoeke om vrystelling van die reël in bepaalde gevalle nie, terwyl die woorde "waar moontlik" in die vorige omsendbrief nie herhaal is nie.

Vir die leser sonder die agtergrond van al die vorige omsendbriewe kon dit net beteken: 'n vyftig-vyftig-beleid, en basta! Getuies voor die latere Cillié-kommissie het getuig dat hulle verstaan het dat van 'n streng vyftig-vyftig-beginsel afgesien is, maar dat Afrikaans tog nog in hul kele afgedruk word. Hulle is in dié afleiding gesterk deurdat aansoeke om vrystelling toenemend afgekeur is.

Skoolrade het hul teenkanting insgelyks toenemend laat hoor. Op 'n vergadering van 91 afgevaardiges van skoolrade in Desember 1974 aan die Oos-Rand is met teleurstelling verneem van die getal afgekeurde aansoeke. Die persepsie van 'n hardvogtiger toepassing van taalbeleid is daardeur versterk. Dit het aanleiding gegee tot 'n uitlating van 'n afgevaardigde dat daar meer militant opgetree moet word en dat 'n skoolboikot oorweeg moet word. Dié uitlating het wye rugbaarheid gekry deur die publikasie daarvan in die Rand Daily Mail.

Vir sover volwassenes nie alreeds betrokke was by die monstering van die skooljeug nie - die uitlating van die aangehaalde afgevaardigde dui daarop - het die Mail-berig swartmagorganisasies hulle ore laat spits. Waar vroeëre agitasies teen kernaspekte van die apartheidsbeleid deur volwassenes beplan en gelei is maar misluk het, soos in die geval van Sharpeville in 1960 wat die pasboekstelsel as teiken gehad het, het 'n nuwe moontlikheid en 'n nuwe teiken hulle voorgedoen: 'n agitasie deur die jeug, en wel deur skoolkinders oor 'n saak waarvan hulle kennis gehad het: Bantoe-onderwys, met sy klem op moedertaal en meertaligheid.

Die lang gekibbel oor die skoolbeleid het 'n plofbare mengsel laat ontstaan. Wat kortgekom het, was 'n vonk. Afrikaans is gesien as 'n handige vonk - dié taal het immers meermale in die imperialistiese verlede 'n wettige slaansak geblyk te wees.

Die res is geskiedenis

'n Deel van dié geskiedenis is die jaarlikse funksie by die graf van Hector Petersen. By dié geleentheid word wesensbelangrike feite verswyg. Dat taal, en spesifiek Afrikaans, nie die primêre belang was wat met die agitasie gedien moes word nie, maar iets omvattenders, naamlik Bantoe-onderwys, word op indirekte manier bevestig deur die feit dat van die sewe agiterende Soweto-skole op 16 Junie 1976 ses Engelsmediumskole was, terwyl by die sewende slegs 'n enkele vak in Afrikaans aangebied is.

Die oorwig van feite is dat Afrikaans nie die aanleidende oorsaak van Soweto 16 Junie 1976 was nie, maar die sondebok daarvan gemaak is.

Prof F.I.J. van Rensburg was professor in Afrikaans aan die voormalige Randse Afrikaanse Universiteit. Dié stuk het op 6 Junie 2005 in die Vrye Afrikaan verskyn.

EK HERHAAL: JOODS-CHRISTELIK-ISLAMITIESE DRIE-EENHEID/I REPEAT: JEWISH-CHRISTIAN-ISLAMIST TRINITY

Hijacked Christianity

Wednesday, June 5, 2013 15:44

by Zen Gardner

Perpetrating probably one of the biggest hoaxes of all time, Zionism is one of the wickedest and most devious parasitic viruses ever known to mankind. If you haven’t done your homework and you’re a staunch whatever and that offends you, sorry, you’re right on cue. You’ve been programmed to think any questioning of anything about  (implied Jewish anything) their metastasizing cultic Talmudist protection and control meme carefully woven into society — is taboo.

Well repeated. But the awake aren’t repeaters; in mind, spirit or body.

“To learn who rules over you, simply find out who you are not allowed to criticize.”  Voltaire.

Pretty profoundly clear there. Those are very true words. You can watch this in real time today as fascist governments like the U.S. implement laws where the ruling class cannot be criticized. That’s how it works. It will soon get much worse under this staged “terrorism” threat, all created by the same rulers to fulfill their designs.

Wash rinse repeat. Stay home and watch TV, nothing to see here.

Churchianity

There are many “Christians” who have woken up to the hoax of Zionism and Jewish supremacy aspirations. The real problem is that the preponderance of followers have and are falling for it. I find it so ironic the very people who apparently crucified their “savior” they then turn and give not just a free pass to, but  preferential treatment as the book ordained “chosen people”. Wow.  They haven’t changed, I hope everyone knows that. The Sanhedran of yesteryear is the local synagogue Mossad nest or conspiratorial Knesset of today.

They’re predators with a self engineered free pass.

Not to say there aren’t many wonderful Jews. That’s different entirely. I have many wonderful Jewish people in my life I love and inherently trust who get what’s going on to varying degrees. It’s not a race or religious issue. BUT – Judaism is being used as a carrier signal for a hell of a lot of evil. And Christianity is being used just the same, as is Islam.

Only the Zionist signal rides on the Jewish signal, and that’s the killer.

If the Jewish people realized how they are being completely tooled they would cause one hell of  a ruckus, but very few get it. It’s the same with adroitly subdued Christian followers or just about any “believing” group of indoctrinated non-questioners. The easy way out for lazy humanity is to follow.

What’s really whacked about Judaism is their Zionist-Talmudic ingrained supremacy culture, literally empowering any act of any kind in order to perpetrate their “cause”. Dig into it and you’ll find what I’m talking about.  The Jesuits are the same, and again it’s in their liturgy. Same evil spirit. And you have to admit, Catholicism seems to have the occult metastacizing phenom market cornered…but they don’t.

Zionism is vicious to its very core, almost despite itself. An ongoing evil of tremendous proportions that needs serious exposing.

Presto – 666 Is Now Allah – Manipulated?

No kidding. The Christians are now teaching that the famous “Mark of the Beast”, long thought to signify the imprinting of the “number of the beast”, 666, and the microchipping of humanity for commerce by which everyone must “buy or sell”, is no longer. It’s now totally flipped and considered that the mark of the beast is allegiance to Islam. Yup. Dem’s da facts.

It’s had a full body makeover.

The Mark of the Beast is now allegiance to Islam. Not the mechanical and social takeover of mankind via conformance to a centralized computer-like “beast”, but “the made up bad guy over there”.

Talk about divide and conquer social programming! Holy shit that’s weird! They’ve redirected prophecy, isn’t that ironic?  It’s now being put forth voraciously in books and all kinds of follow up literature in the “Christian” world.

Amazing? Not really. This type of typical mass, hysterical programming is interwoven in the history of humanity.

Think the Zionists had anything to do with this?

That’s where the wake up rubs against the programming. If you don’t grasp the Zionist agenda, you’re not there yet!

Hope you have the guts to wake up….fully. Just look at what the bastards are doing to the Palestinians. If that doesn’t awaken your heart there’s some serious work yet to be done on your spiritual situation.

Don’t get hijacked.

Love, Zen

ZenGardner.com

...EN EK HET GEDINK DIS ÉK WAT WEGDRYF...

AFRIKANERLAKMOESTOETS

Afrikaner: Ploegbreker en Jannie Martelgat

GUSTAV VENTER 26 Mei 2013

Ontmoet Retina Zeyheri, veldplant. Nie 'n asemrowende blom nie – so 'n dieporanje kloktrossie wat ondertoe hang soos die lelle onder 'n kaalnekhoenderhen se kinnebak. Die stam is bros en besaai met wit dons. Die blare is groot, tabakplantagtig. Alles inaggenome lyk dit nie na 'n baie intimiderende plant nie. En tog, hier waar ek in die Oos-Vrystaat bly, benader 'n saaiboer hierdie stuk flora met die grootste ontsag. Hulle noem hom die ploegbreker.

Onder die grond het hy so 'n digte weefsel wortels dat 'n ploeglem maklik daarin vasslaan en afgeruk word. Die protea is Suid-Afrika se nasionale blom, maar laat Retina Zeyheri die embleem van die Afrikaner wees. As ons weens 'n wringslag van die geskiedenis teruggestort word in 'n elektrisiteitslose wêreld en ridders maak weer hulle verskyning, laat die Afrikaner-kavalier 'n ploegbreker op sy skild aanbring.

Gehardheid is ons een enkele onderskeidende volkseienskap. Vandat 'n spul weerbarstige Hollanders aan die voetenent van die kontinent uitgeplant is, en later kruisbestuif is met die beste Franse bloed en die onuitwisbare, geharde gene van Duitse huursoldate, het hierdie plant die ploeë van wêreldryke, 'n onstuimige vasteland en 'n afgunstige horde geweldenaars gebreek. Hulle het ons verwerp, verwilder, verjaag, verdruk, oorval, vasgekeer, verdelg, beledig, verraai, vertrap, verkrag, verlei... en hier is ons steeds, gereed om nog êe en disse van rame af te ruk

.

Al hierdie mense het dit vergeet, en dit is 'n liederlike flater.

Die feit dat die Andere die Afrikaner se ploegbrekerwortelstelsel verontagsaam en hom sien as 'n eenvoudige veldblom wat met gemak uit die vlak aardkors geskoffel kan word, is erg en dis irriterend, erg irriterend, maar wat baie erger is, en onhoudbaar meer irriterend, is dat hierdie miskenning nou dreig om die hoofstroom-Afrikaner-denke te deurtrek.

Dis 'n sonbesiekoor in die samelewing van ons tyd: Hulle het ons land gevat, hulle het ons werke gevat, hulle het ons universiteite gevat, hulle vermoor ons in die stede, hulle vermoor ons op die platteland, hulle verander ons dorpsname, hulle vat ons skole...

En sekerlik het ons die volle reg en omvattende redes om te kla, en my oog is nie weggedraai van die ellende en my oor is nie toegestop vir die klagtes nie. Maar om Vadersnaam, hierdie krisisse is Afrikaner-krisisse en moet in die huis van die volk en nie in die straat van die Andere behandel word nie. Daar is niks so stoer soos 'n stoere Afrikaner nie, en blykbaar niks so pateties soos 'n patetiese Afrikaner nie.

Ek verstaan nou hoe Basjan gevoel het. Basjan Basson was 'n skoolvriend, bietjie ouer as ek, en "Bombastiese" sou 'n nommerpas alliterasie gewees het om saam met die Basjan en die Basson te gaan: Bombastiese Basjan Basson. Maar weet dít van Basjan, hy was 'n hartstogtelike patriot. Op 'n dag gaan draf hy – ter voorbereiding van 'n voetbalseisoen op vaskopstut – deur 'n vervalle mynnedersetting aan die buitewyke van Brakpan, en kom hier op 'n afgryslike toneel af: 'n Alkoholdeurdrenkte, wit ou man, sit in die venster van 'n huisbouval, maer boude na buite, en ontlas. Wat die jong Basson die diepste gekrenk het, was die kringetjie van swartmense wat in die onmiddellike omgewing gestaan en die oukêrel uitgejou, gekoggel en met die grootste ironie aangemoedig het. In sy walging en verontwaardiging was daar net een ding waaraan Basjan kon dink – hy het klippe opgetel, nie om die kring van die spotters te verjaag nie, maar om die ouman in sy daad van selfvernedering te stuit.

Want wanneer het die Afrikaner so pateties geword dat hy voor die oë van die Andere deur 'n gebreekte venster skyt?

Die gekwetter in die kanariehok het hierdie week grotendeels oor 'n BBC-dokumentêr en gepaardgaande internetartikel gegaan. "Het witmense 'n toekoms in Suid-Afrika?" vra die titel, en die stuk se slotsom is: Errr... nie eintlik nie. Eintlik, lees 'n mens, is die witmens dubbel-en-dwars in sy ghwar in – net plakkerskampe en witkruise waar jy kyk. Die swartman is die indoena van alles wat hy beskou – en daarby alles ingesluit wat eens die Afrikaner s'n was. Moet net nie te jammer voel vir die witman, nie, maan die artikel, want hy is nog heeltemal te ryk, besit heeltemal te veel effektebeursaandele en beklee heeltemal te veel posisies. Buitendien – en dis 'n groot buitendien – hoe vrot dit ook al met hom gaan, hy verdien veel erger as gevolg van die drie eeue se sistematiese onreg wat hy teenoor swartes gepleeg het.

So, dit gaan ellendig met hom, maar nie so ellendig as wat dit in die toekoms sal gaan nie en dit is sy verdiende loon. As daar nou een soort artikel is waarin die Andere hulle verlustig, is dit in hierdie styl. Vir hulle is geen idee aantrekliker, tintelender of meer genotverskaffend as dié van 'n Afrikaner wat so afgetakel is dat hy deur die stukkende venster van 'n bouvallige huis skyt nie.

Die spotters versamel in 'n halfmaankring om die petalje te geniet en 'n spotter is niks indien nie meewarig nie. Voeg een uit Zimbabwe 'n Sjona-spreuk as kommentaar tot die storie by: "Die byl wat die boom sny vergeet dit maklik, maar die boom wat gesny is, vergeet nooit," bedoelende natuurlik dat die Afrikaner se huidige ellende toe te skryf is aan die onreg wat hy teen die swartmens gepleeg het.

Dankie daarvoor, maar dit lyk vir my of die makker tog vergeet het wie en wat die byl is en hy het geen idee, géén idee, van hoe diep en seer die byl kan byt as dit nodig sou wees nie. Dis erg genoeg dat die bome nie die byl behoorlik kan onthou nie, maar dit is tragies dat die byl self vergeet het wat hy is.

Ek praat seker dan net namens myself, maar ek is ter dae sat van Afrikaners wat buite die laer neul oor hoe sleg dit met ons gaan. Hier word nie eers van die Max du Preez- Tim du Plessis-soort liberale Afrikaner gepraat nie. Hulle het net geen reg om inhuisig of buitemuurs te kerm oor die huidige regering nie. Dit was die noodwendige gevolg van wat hulle bepleit en waarvoor hulle hulle bewyer het. Hulle moet maar grinnik en kopknik en ja-baas, nee-baas.

Maar daar is nou soveel goeie, volksvaste Afrikaners wat by die bure en die res van die wêreldgemeenskap wil gaan neul. Sowaar? Is dit ons beste oorlewingstrategie? Om in die openbaar te kerm? Van wanneer af het die Afrikaner so pateties geword dat hy deur 'n oop venster skyt? Van wanneer af het die Afrikaner 'n Jannie Martelgat geword?

Miskien dink hulle die strategie is 'n wenner omdat dit vir die swartman gewerk het. Ja, dit is so, as die swartman se onderlip bewe, gaan die Westerling se beursie oop. Maar dan betaal hy wel vir iets wat vir hom waarde het – die selfverheffende gevoel dat hy 'n ondergeskikte, hulpelose ellendeling gehelp het. Maar in Afrika is dit nét die swarte wat hom so laat voel. Die Westerling weet instinktief dat die Afrikaner skrander, hardwerkend, gedug genoeg is om na homself om te sien. Hy het geen moeite om sy beursie in sy sakke te hou nie al huil die Afrikaner riviere van snot en trane.

Dis tyd dat die ploegbreker onthou wie hy is. Daarom is geskiedenis belangrik. Ek het tans die uitsonderlike voorreg om 'n boek oor die geskiedenis van die Brandwaterkom te redigeer en uit te lê. Hier darem, sien jy die ploegbreker op sy beste.

Hierdie mense het in 'n ongerepte vallei opgedaag. Daar was geen tuiste nie. Maar hulle het nie gekla nie. Hulle het plase uitgelê en begin werk. Daar was nie bome in die Oos-Vrystaat nie, so hulle het huise van sooie gebou.

Dit was bergwêreld en die velde was bestrooi met klippe. Maar die mense het nie gekla nie. Hulle het die klippe opgetel en uit die veld gedra.

Die grond was moeilik. Maar hulle het nie gekla nie. Met die mees primitiewe implemente het hulle landerye geploeg en boorde aangeplant.

Daar was baie ongediertes, afgunstige inboorlinge en wilde diere. Maar die mense het nie gekla nie. Hulle het klippe teen oorhangkranse gestapel en veekrale so gemaak.

Dit het dekades geduur vir die eerste tekens van voorspoed om te verskyn, toe verdryf die Engelse boere tydens die Oorlog en brand die huise en plase af. Maar die mense het nie gekla nie. Hulle het voortgeveg.

Die mans het bittereinders geword of is gevang en gedeporteer. Hulle het nie gekla nie. Op kommando het hulle die Kakies op hulle herrie gegee. In Ceylon het hulle die gevange seuns leer skryf, hulle het viole uit hout gekerf, skaakstelle gemaak, kerk gehou.

Die Engelse het die vrouens gejag. Maar die ma's het nie gekla nie. Hulle het in die snerpende koue wegkruipertjie met die Engelse in die berge gespeel en deur die winter met hulle kindertjies in grotte geslaap.

Na die oorlog was daar niks om na terug te keer nie. Maar die mense het nie gekla nie. Hulle het voor begin. Die eerste dae het hulle balke skuins teen afgebrande huise se mure gepak en dit met sooie bedek vir skuiling teen die nagkoue.

Dit het bloed en sweet en trane gekos, maar 'n anderhalfdekade later het hulle weer begin voorkom. Toe breek die rebellie uit en hulle aspirasies word verpletter en hulle leiers gevang. Maar die mense het nie gekla nie. Hulle het die Helpmekaarfonds begin en Generaal de Wet en die ander se boetes betaal en hulle bevry.

Die depressie het hulle inkomste uitgewis. Maar die mense het nie gekla nie. Hulle het deurgedruk.

Die Engelse wou nie vir die Afrikaner hulle eie skole, universiteite en koerante gun nie. Maar die mense het nie gekla nie. Hulle het hulle pennies opeengehoop en hulle eie skole, universiteite en koerante begin.

Die Afrikaner is as tweedeklasburger behandel. Maar hulle het nie gekla nie. Hulle het net harder gewerk, kanse aangegryp, maatskappye gestig en ander oorgeneem, geleer, nog harder gewerk en uiteindelik die regering oorgeneem.

Vandag se Afrikaner is onmeetbaar ryker as die pioniers van die Brandwaterkom. Hulle het kennis, geleenthede, vaardighede, opvoeding. En die mense kla.

Hou dan tog net op neul. As dit net sou werk – maar dit gaan nie. Jy is nie swart nie. En ons as volk het geen rede om te kla nie, want daar is nie een probleem wat ons nie kan oplos nie.

Hou op om in die wêreld se ore te neul. Wit plakkerskampe is nie die Britte se probleem nie – dit is die Afrikaner s'n. Die aanslag op Afrikaans is nie die Hollanders se krisis nie – dis die Afrikaner s'n. Die Suid-Afrikaanse moordvlaag is nie Swede se ellende nie – dis die Afrikaner s'n.

Moenie met 'n witbrood onder die arm kla nie, het die oumense gemaan. Eweneens, as jy oor jou I-Phone 5 vanuit die plaaslike BMW-vertoonlokaal, terwyl jy wag vir die koopdokumente van jou nuwe 7-reeks om gefinaliseer te word, by my probeer kla oor, sê maar die armblankeprobleem, luister, ek wil niks van jou hoor nie.

As jy te lui is om jou patrolliebeurt by die buurtwag te doen, stel ek nie belang as diewe jou huis stroop nie.

As jy te verhewe is om 'n pistool saam met jou te dra, wil ek nie hoor hoe jy kla oor ons bokshelde wat by 'n partytjie doodgeskiet is nie.

As jy nie by jou skoolbeheerraad inval nie, wil ek nie hoor hoe jy sanik oor die verengelsing van ons skole nie.

As jy te bliksems lui is om behoorlike Afrikaans te praat en die taal besmeer met goedkoop Engelse woorde en frases, het jy geen rede om te snik oor die taalbeleid by Maties nie.

Wanneer het die Ploegbreker 'n Jannie Martelgat geword?

Wat my betref, ek wil aan geen ander volk op enige ander plek in enige ander tyd wees as nou nie. Dié wat dink hulle is die landbouers versamel weer teen ons. Laat hulle kom. Ons sal húlle ploeë ook breek.

Ek ken die Afrikaner. Ek ken die Ploegbreker.

Maar jy, Jannie Martelgat, gaan van my af weg. Ek ken jou nie.

MANDELA = CC-H/S KK*

*Cuddly Curly-head/Skattige Krulkoppie

Was the London Killing of a British

Soldier 'Terrorism'?
What definition of the term includes this horrific act of violence but excludes the acts of the US, the UK and its allies?

By Glenn Greenwald
May 23, 2013 "Information Clearing House" -"The Guardian" - -  Two men yesterday engaged in a horrific act of violence on the streets of London by using what appeared to be a meat cleaver to hack to death a British soldier. In the wake of claims that the assailants shouted "Allahu Akbar" during the killing, and a video showing one of the assailants citing Islam as well as a desire to avenge and stop continuous UK violence against Muslims, media outlets (including the Guardian) and British politicians instantly characterized the attack as "terrorism".

That this was a barbaric and horrendous act goes without saying, but given the legal, military, cultural and political significance of the term "terrorism", it is vital to ask: is that term really applicable to this act of violence? To begin with, in order for an act of violence to be "terrorism", many argue that it must deliberately target civilians. That's the most common means used by those who try to distinguish the violence engaged in by western nations from that used by the "terrorists": sure, we kill civilians sometimes, but we don't deliberately target them the way the "terrorists" do.

But here, just as was true for Nidal Hasan's attack on a Fort Hood military base, the victim of the violence was a soldier of a nation at war, not a civilian. He was stationed at an army barracks quite close to the attack. The killer made clear that he knew he had attacked a soldier when he said afterward: "this British soldier is an eye for an eye, a tooth for a tooth."

The US, the UK and its allies have repeatedly killed Muslim civilians over the past decade (and before that), but defenders of those governments insist that this cannot be "terrorism" because it is combatants, not civilians, who are the targets. Can it really be the case that when western nations continuously kill Muslim civilians, that's not "terrorism", but when Muslims kill western soldiers, that is terrorism? Amazingly, the US has even imprisoned people at Guantanamo and elsewhere on accusations of "terrorism" who are accused of nothing more than engaging in violence against US soldiers who invaded their country.

It's true that the soldier who was killed yesterday was out of uniform and not engaged in combat at the time he was attacked. But the same is true for the vast bulk of killings carried out by the US and its allies over the last decade, where people are killed in their homes, in their cars, at work, while asleep (in fact, the US has re-defined "militant" to mean "any military-aged male in a strike zone"). Indeed, at a recent Senate Armed Services Committee hearing on drone killings, Gen. James Cartwright and Sen. Lindsey Graham both agreed that the US has the right to kill its enemies even while they are "asleep", that you don't "have to wake them up before you shoot them" and "make it a fair fight". Once you declare that the "entire globe is a battlefield" (which includes London) and that any "combatant" (defined as broadly as possible) is fair game to be killed - as the US has done- then how can the killing of a solider of a nation engaged in that war, horrific though it is, possibly be "terrorism"?

When I asked on Twitter this morning what specific attributes of this attack make it "terrorism" given that it was a soldier who was killed, the most frequent answer I received was that "terrorism" means any act of violence designed to achieve political change, or more specifically, to induce a civilian population to change their government or its policies out of fear of violence. Because, this line of reasoning went, one of the attackers here said that "the only reasons we killed this man is because Muslims are dying daily" and warned that "you people will never be safe. Remove your government", the intent of the violence was to induce political change, thus making it "terrorism".

That is at least a coherent definition. But doesn't that then encompass the vast majority of violent acts undertaken by the US and its allies over the last decade? What was the US/UK "shock and awe" attack on Baghdad if not a campaign to intimidate the population with a massive show of violence into submitting to the invading armies and ceasing their support for Saddam's regime? That was clearly its functional intent and even its stated intent. That definition would also immediately include the massive air bombings of German cities during World War II. It would include the Central American civilian-slaughtering militias supported, funded and armed by the Reagan administration throughout the 1980s, the Bangledeshi death squads trained and funded by the UK, and countless other groups supported by the west that used violence against civilians to achieve political ends.

The ongoing US drone attacks unquestionably have the effect, and one could reasonably argue the intent, of terrorizing the local populations so that they cease harboring or supporting those the west deems to be enemies. The brutal sanctions regime imposed by the west on Iraq and Iran, which kills large numbers of people, clearly has the intent of terrorizing the population into changing its governments' policies and even the government itself. How can one create a definition of "terrorism" that includes Wednesday's London attack on this British soldier without including many acts of violence undertaken by the US, the UK and its allies and partners? Can that be done?

I know this vital caveat will fall on deaf ears for some, but nothing about this discussion has anything to do with justifiability. An act can be vile, evil, and devoid of justification without being "terrorism": indeed, most of the worst atrocities of the 20th Century, from the Holocaust to the wanton slaughter of Stalin and Pol Pot and the massive destruction of human life in Vietnam, are not typically described as "terrorism". To question whether something qualifies as "terrorism" is not remotely to justify or even mitigate it. That should go without saying, though I know it doesn't.

The reason it's so crucial to ask this question is that there are few terms - if there are any - that pack the political, cultural and emotional punch that "terrorism" provides. When it comes to the actions of western governments, it is a conversation-stopper, justifying virtually anything those governments want to do. It's a term that is used to start wars, engage in sustained military action, send people to prison for decades or life, to target suspects for due-process-free execution, shield government actions behind a wall of secrecy, and instantly shape public perceptions around the world. It matters what the definition of the term is, or whether there is a consistent and coherent definition. It matters a great deal.

There is ample scholarship proving that the term has no such clear or consistently applied meaning (see the penultimate section here, and my interview with Remi Brulin here). It is very hard to escape the conclusion that, operationally, the term has no real definition at this point beyond "violence engaged in by Muslims in retaliation against western violence toward Muslims". When media reports yesterday began saying that "there are indications that this may be act of terror", it seems clear that what was really meant was: "there are indications that the perpetrators were Muslims driven by political grievances against the west" (earlier this month, an elderly British Muslim was stabbed to death in an apparent anti-Muslim hate crime and nobody called that "terrorism"). Put another way, the term at this point seems to have no function other than propagandistically and legally legitimizing the violence of western states against Muslims while delegitimizing any and all violence done in return to those states.

One last point: in the wake of the Boston Marathon attacks, I documented that the perpetrators of virtually every recent attempted and successful "terrorist" attack against the west cited as their motive the continuous violence by western states against Muslim civilians. It's certainly true that Islam plays an important role in making these individuals willing to fight and die for this perceived just cause (just as Christianity, Judaism, Buddhism, andnationalism lead some people to be willing to fight and die for their cause). But the proximate cause of these attacks are plainly political grievances: namely, the belief that engaging in violence against aggressive western nations is the only way to deter and/or avenge western violence that kills Muslim civilians.

Add the London knife attack on this soldier to that growing list. One of the perpetrators said on camera that "the only reason we killed this man is because Muslims are dying daily" and "we apologize that women had to see this today, but in our lands our women have to see the same." As I've endlessly pointed out, highlighting this causation doesn't remotely justify the acts. But it should make it anything other than surprising. On Twitter last night, Michael Moore sardonically summarized western reaction to the London killing this way:

I am outraged that we can't kill people in other counties without them trying to kill us!"

Basic human nature simply does not allow you to cheer on your government as it carries out massive violence in multiple countries around the world and then have you be completely immune from having that violence returned.

Drone admissions

In not unrelated news, the US government yesterday admitted for the first time what everyone has long known: that it killed four Muslim American citizens with drones during the Obama presidency, including a US-born teenager whom everyone acknowledges was guilty of nothing. As Jeremy Scahill - whose soon-to-be-released film "Dirty Wars" examines US covert killings aimed at Muslims - noted yesterday about this admission, it "leaves totally unexplained why the United States has killed so many innocent non-American citizens in its strikes in Pakistan and Yemen". Related to all of these issues, please watch this two-minute trailer for "Dirty Wars", which I reviewed a few weeks ago here:

Glenn Greenwald is a columnist on civil liberties and US national security issues for the Guardian. A former constitutional lawyer, he was until 2012 a contributing writer at Salon.

© 2013 Guardian News and Media

SKATTIGE KRULKOPPIES

Cameron The Breathtaking Hypocrite In Wake Of Woolwich Attack

Thursday, 23 May 2013 11:27

This may have been an horrific attack but to hear the holier-than-thou condemnations from Cameron about a 'sickening attack' and 'appalling crime' is both sickening and appalling.

This is the man who ordered and campaigned for the mass slaughter in Libya where horrific murders of this kind became the daily norm and he is supporting the 'rebels' in Syria where beheadings and chopping people to pieces are an almost daily occurrence. He argues for these insane people to be supplied with weapons by the West (more than they already are) so they can be even more deadly.

Cameron said after the Woolwich attack that 'we will never buckle' in the face of terrorism. Well, that's just as well when he has to look at a terrorist in the mirror every morning.

Cameron, Obama, Bush and Blair - terrorists the lot of them and all with the blood of the innocent on their hands on a fantastic scale.

[ID]